Η εύμορφη Μόρφη Βοΐου

Η Μόρφη είναι ένα από εκείνα τα ορεινά χωριά της επαρχίας Βοΐου που κερδίζουν αμέσως τις εντυπώσεις με το πλήθος των εξαιρετικών λιθόκτιστων σπιτιών, μέσα σε μια φύση που προσφέρει απλόχερα γαλήνη.

Στη Μόρφη Βοΐου τα κτίρια εντάσσονται ομαλά στο περιβάλλον και δένουν αρμονικά με τα χρώματα της φύσης.

Δύο εξαιρετικά όμορφα γεφύρια βρίσκονται στην περιοχή της Μόρφης.

Το πετρογέφυρο της Μόρφης (το λένε και Πετσανιώτικο) στο Λασπόρεμα.

Το γεφύρι της Τσιούκας που κτίστηκε μεταξύ 1720-1730 και γεφυρώνει την Πραμόριτσα στη θέση Ανήλιο στο μονοπάτι προς Χρυσαυγή.

Το Πετσαντσιώτικο γεφύρι βρίσκεται στην περιοχή Μπαλτώνικος - Λάκκος, 2 χλμ. ανατολικά του οικισμού της Μόρφης. Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο με Υπουργική Απόφαση το 1995. Η κατασκευή της, σύμφωνα με τα μορφολογικά και κατασκευαστικά στοιχεία του, τοποθετείται στα τέλη του 18ου, με αρχές 19ου αι.

Υπέροχες εικόνες με πλούτο πολύτιμων βοτάνων της ελληνικής φύσης..

Στο καφενείο της πλατεία ςτου χωριού, εντυπωσιάζει τον επισκέπτη ο εμβληματικός πίνακας μεγάλων διαστάσεων του ζωγράφου Λεωνίδα Ευθυμιάδη. Απεικονίζει αρχαίες Νηρηίδες της μυθολογίας στο γεφύρι της Τσιούκας. Ντυμένες με αέρινα φορέματα, φορώντας και κρατώντας παγανιστικά σύμβολα έλκουν με το χορό τους τον ίδιο το Διόνυσο, χθόνιους θεούς, ηδονές και καρποφορίες. Πρόκειται για μια εκπληκτική σύλληψη, επιτυχής σύζευξη της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας με τη νεοελληνική λαϊκή παράδοση...

Το παλαιότερο όνομά της ήταν Μοιρασάν και απομεινάρι της πορείας της στους αιώνες είναι ένα ιδιόμορφο πέτρινο παγκάκι κατασκευασμένο από τους σπονδύλους των κιόνων της παλιάς εκκλησίας του χωριού του 17ου αιώνα.

Ξωκλήσι αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, κτίστηκε το 1990.

Στη Μόρφη Βοΐου, μπορεί να αφεθεί κανείς σε ένα αξέχαστο ταξίδι στο χρόνο ή να γεμίσει τις αισθήσεις του με απολαυστική ορεινή φύση..