Συναντώντας τη γέννηση του μυθικού Αχελώου

Ανεβαίνοντας στο όρος Λάκμος (Περιστέρι) φτάνει κανείς στις πηγές του Αχελώου. Το μονοπάτι ξεκινά από τη βρύση του Φίλου στο Χαλίκι Ασπροποτάμου. 

Περνώντας τον ανακαινισμένο νερόμυλο ξεκινά ένας εξαιρετικά πλούσιος βιότοπος που αποτελείται από οξυές, κωνοφόρα, σφεντάμια, κράταιγους και κρανιές...

Το μονοπάτι οδηγεί στη σκάλα Μιχαλάκη Φίλου, μια σπουδαία ευεγερτική μορφή του Χαλικίου ο οποίος χρηματοδότησε το έργο της σκαλισμένης στο βράχο βλαχόστρατας, την ομώνυμη βρύση και το γεφύρι Φίλου.  

Το μονότοξο πετρογέφυρο κτίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα, σε σημείο εξαιρετικά δύσβατο μειώνοντας σημαντικά τη διάρκεια των ταξιδιών προς το Μέτσοβο και τη Θεσσαλία.

Το όνομα του Αχελώου  πιθανότατα να προέρχεται από την ρίζα «αχ» που σημαίνει νερό και το συγκριτικό επίθετο «λώων» που σημαίνει καλύτερος. Η λαϊκότερη ονομασία του ποταμού είναι Ασπροπόταμος ή Άσπρος. Υπάρχουν αρκετές εκδοχές για την προέλευση αυτής της ονομασίας. Μία εκδοχή την συνδέει με την αφρισμένη εικόνα του ποταμού κατά τους ανοιξιάτικους μήνες όταν λιώνουν τα χιόνια, ενώ άλλες με το λευκό χρώμα των χαλικιών στις όχθες του και την άσπρη λάσπη που κατεβάζει το ρεύμα του.

Περπατώντας στις στράτες της κατάφυτης Ρόνας  αντιλαμβάνεται κανείς πως δεν είναι τυχαίο που ο Αχελώος, ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός της χώρας μας λατρευόταν κατά την αρχαιότητα ως θεός. 

μνηστὴρ γὰρ ἦν μοι ποταμός, Ἀχελῷον λέγω,
ὅς μ᾽ ἐν τρισὶν μορφαῖσιν ἐξῄτει πατρός,
φοιτῶν ἐναργὴς ταῦρος, ἄλλοτ᾽ αἰόλος
δράκων ἑλικτός, ἄλλοτ᾽ ἀνδρείῳ κύτει
βούπρῳρος· ἐκ δὲ δασκίου γενειάδος
κρουνοὶ διερραίνοντο κρηναίου ποτοῦ.

(Σοφοκλής, Τραχινίαι)

Κατά τον Όμηρο  θάλασσες, πηγές και νερά που πηγάζουν από την γη προέρχονται από αυτόν. Το παιδί της Τηθύος και του Ωκεανού, είναι εκείνη η ποτάμια θεότητα που σ΄αυτά τα σημεία της γέννησής του μαγεύει τον περιηγητή. Εδώ, δεν μπορεί παρά μικρές θεότητες ενεδρεύουν και φυλάσσουν τον ιερό τόπο...